Einstein'ın görelilik teorisi, modern fiziğin temel taşlarından biridir ve uzay, zaman, kütle çekimi ve evrenin yapısı hakkındaki anlayışımızı kökten değiştirmiştir. Esasen iki ana bölümden oluşur: Özel Görelilik ve Genel Görelilik.
1. Özel Görelilik (1905)
Özel görelilik, sabit hızda hareket eden gözlemciler arasındaki ilişkiyi inceler. Temelinde iki ana prensip bulunur:
Bu iki prensibin önemli sonuçları vardır:
2. Genel Görelilik (1915)
Genel görelilik, kütle çekimini uzay-zamanın bükülmesi olarak açıklar. Kütleli cisimler, uzay-zamanı büker ve diğer cisimler bu bükülmüş uzay-zamanda hareket eder. Bu, bizim kütle çekimi olarak algıladığımız şeydir.
Genel göreliliğin öngörüleri arasında şunlar bulunur:
Görelilik teorisi, GPS sistemleri, astronomi ve kozmoloji gibi birçok alanda pratik uygulamalara sahiptir. Evrenin işleyişini anlamamız için vazgeçilmez bir araçtır.